چگونگی تحقق تربیت در جامعه

سردار شهید علی چیت ساز:" کسی می تواند از سیم خاردار دشمن عبور کند؛ که در سیم خاردارهای نفس خویش گیر نکرده باشد."

 تربیت یعنی انسان سازی، تربیت خود یا دیگران فرقی نمی کند؛ درهرصورت؛ هدف انسان سازی است. 

 تربیت یعنی عمل کردن به دانسته های خود در تمام اموراعتقادی و اخلاقی و عبادی. یعنی عمل کردن به باورها و اعتقادات دین خود. 

وقتی یقین داریم راستگویی صفتی پسندیده است و دستور خداست؛ کنترل زبان و همیشه راستگو بودن؛ تربیت کردن خود هست.

پس تربیت؛ جزعمل چیزی نیست. تربیت ازقبل از ازدواج با انتخاب همسر صالح و تربیت یافته شروع می شود.  

اگر هر فردی خود را تربیت کند؛ جامعه اصلاح می شود.

هر فرد تربیت یافته؛ مثل نقطه ای در وسط دائره است؛ هرچه با افراد بیشتری ارتباط پیدا می کند؛ دیگران هم از او یاد گرفته و

تربیت می شوند؛ و تعداد تربیت یافته ها بیشتر می شود.  چون افراد درارتباط با یکدیگر نیز تربیت می شوند.

 

آثار تفاوت ظاهر و باطن انسان ها

عمده دلایل امتحان سخت خدا ونشان دادن چهره واقعی فرد به دیگران پس ازسال ها چهره موجّه دربین مردم

1- تفاوت ظاهربا برخی اعمال. مسلمان باید همواره دارای ظاهر و عملکرد و گفتار یکسان باشد.عدم تطابق اینها رگه هایی از نفاق و دورویی را هم ثابت می کند. مسلمان باید در خلوت و جلوت یکسان عمل کند.

2- کمی خلوت با خدا و راز و نیاز با خدا به ویژه در دل شب که بیشتر موجب خشنودی خداست؛ و زیادی حشر ونشر و... با خلق خدا

3- مخلوط بودن کلام به حلال و حرام و مکروه و عدم مراقبت زبان در التزام به راستگویی وصداقت

فقط صداقت صدردرصد در کلام به دلیل عاری بودن اعمال از حرام وحیله و فریب و دسیسه و... ؛ موجب اعتماد دیگران و اعتبار و آبروی فردی واجتماعی است.  

4- عدم پرهیز از ورود به زمینه های گناه و نادیده گرفتن دوربین های هشتگانه خدا از جمله برخورد با نامحرم که یکی از دام های قوی شیطان و از جمله عوامل قوی در سقوط انسان ها و سخت ترین امتحانات الهی هست. بدون گناه و صدمه غیرقابل جبران دوستی با نامحرم از جمله وسوسه ها و منطق شیطان هست.

5- اصرار به گناه کبیره خلاف واقع گویی برخلاف ظاهر مؤمن ومتدین

6- کمی مراقبت از اعمال و گفتارو کم توجهی به گذشت عمر و از دست رفتن فرصت ها برای جبران و توبه

7- بی توجهی به خطوات شیطان در فکر و قلب؛ در موجّه جلوه دادن اعمال حتی عمل حرام. شیطان با استدلال به ظاهر منطقی فرد را قدم به قدم و لحظه به لحظه به عمل حرام آلوده می کند. این مسیر فقط در سایه عدم التزام فرد به موازین شرعی و مقید به حلال و حرام خدا و خود اجتهادی و رفتار سلیقه ای براساس هوای نفس شکل گرفته تداوم می یابد.

8- کمی خودشناسی که در نهایت منجر به خداشناسی و معرفت به خدا و قرار گرفتن در  ولایت امن ائمه معصوم علیه السلام می شود.

9- کمبود حیاء وادب و زیادی پررویی و جسارت و گستاخی

۱۰- ایراد دیگران را دیدن و تذکر دادن و خود را از هر عیب و ایرادی مبرّا دانستن

۱۱- ...

مخلوط بودن اعمال به حرام؛ حسنات اخلاقی و ایمانی را از بین برده و خشنودی خدا را کاهش می دهد. منشاء تمام جنگ قدرت ها و کشمکش ها درجمع آوری ثروت و مقام با توسل به هر وسیله ای؛ همین عوامل بوده است. 

الانسان علی نفسه بصیره ولو القی معاذیره

گر در خانه کس است یک حرف بس است.