نامه سرگشاده به مقام معظّم رهبری دروضعیّت موجوددستگاه عدلیّه نظام جمهوری اسلامی

امر به معروف و نهی از منکربه تأسّی از سیّدالشّهداء

(أَلَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یَرَی)؛«آیا نمی دانید که خدا می بیند؟» علق /۱۴

"و سَیعلَمُ الّذینَ ظَلَموا أَی مَنقَلَبٍ ینقَلِبونَ" سوره شعراء آیه 227

نمایندگان خانه ملّت چگونه بر عملکرد دستگاه قضایی کشور نظارت کردید که حاصلش وضعیّت مذکور در ذیل شده وعدالت و شرع و قانونمندی و احقاق حقّ، برای مردم تبدیل به آرزویی دست نیافتنی شده است؟!

مقام معظّم رهبری سکّاندارنظام جمهوری اسلامی ایران و نمایندگان خانه ملّت با صندلی های شناور در خون هزاران شهید و زجر جانبازان دفاع مقدس و اغتشاشات اخیر، با تداوم ناآرامی ها و ناامنی های کشور و مردم و خون دل شبانه روزی مدافعان اسلام و ایران، آیا لازمه وضعیّت مشهود بی عدالتی و خلاف شرع و قانون علنی در قوّه قضائیّه و حذف دو معیار قضاوت شرع و قانون از آراء قضایی و انتخاب قاضی، نجات مردم ایران و عزل فوری جناب اژه ای و انتصاب فردی در عمل عادل و متشرّع با وجدان اخلاقی بسیار بالا و مراقبت شبانه روزی از حلال بودن حقوق از بیت المال نیست؟

چرا شرط واجب عدالت قاضی در اسلام در قوّه قضائیّه حذف و عدالت عملی در انتخاب رئیس قوّه قضائیّه نیز حذف شده است؟! چرا مردم ایران در دستگاه قضایی مظلوم واقع شده و می شوند؟

 

 

مقام معظم رهبری ولیّ فقیه نظام جمهوری اسلامی ایران و نمایندگان خانه ملّت با حقوق از بیت المال، فرق می کند رئیس دستگاه قضایی چه کسی با چه ویژگی هایی باشد.در مدیریّت هرملبّسی با سوابق ابلاغی فاقد صلاحیّت حداقلی درعمل، وضعیّت موجود کاملا طبیعی و میزان ظلم بر مردم نیزعیان هست.  

دیکتاتوری با نظام ولایی قابل جمع نیست

نظام ولایی مانع دیکتاتوری می شود، چون به محض ارتکاب گناه کبیره عدالت ساقط شده و ولیّ فقیه خودبخود عزل می شود و به لحاظ شرعی مجاز به هیچ گونه دستور و حکمی نیست.  

در قوانین جمهوری اسلامی، علاوه بر شرط فوق، عدم ارتکاب جرم نیز اضافه شده است، لذا، نظام ولایی چندین اهرم بازدارنده از دیکتاتوری دارد که در  چهار دهه تجربه حاکمیّت سرنوشت ساز ولیّ فقیه به ویژه در لحظات بحرانی در کشور به خوبی قابل مشاهده بوده و هست.

نظام ولایی اهرمی جامع و مانع در خروج همه جانبه بیگانگان از کشورهای اسلامی و ممانعت از حاکمیّت آنها به مسلمانان می باشد. 

 

عدالت از ویژگی های اصلی و غیرقابل حذف ولیّ فقیه هست.

 

            

 

لبیّک یا حسین یعنی چه؟

لبیّک گفتن به خدا و ائمّه علیهم السلام که دعوت کنندگان به حقّ دین الهی و صراط مستقیم هستند؛ پذیرش دعوت و اجابت آنها متناسب با موضوع دعوت هست؛ لذا؛ گوینده لبیّک با قبول دعوت؛ اجرای کامل موضوع دعوت را با تمام تبعات تا پای جان می پذیرد و عهد نمی شکند. 

مصادیق گفتن لبیّک به خدا و حجّت خدا

امام حسین علیه السلام؛ مردم را به پذیرش و عمل به اسلامی که جدّش خاتم النبیین از سوی خدا مأمور ابلاغ آن به مردم جهان شده بود؛ دعوت کرد. وقتی دین خدا را در معرض انحراف کامل و نابودی دید؛ با قیام خونین خود برای اصلاح امّت جدّش با امربه معروف و نهی از منکر به پا خاست و زیر تیرباران دشمن؛ نماز را هم ترک نکرد. تمام آنچه که در این دنیا داشت از زن و فرزند و آبرو ... فدا کرد و روز عاشورا بعد از شهادت علی اصغرش ؛ دامنش را تکان داد تا مسلمانان عهد شکن و آیندگان بدانند چیزی جز جان خود باقی نمانده تا برای اسلام فدا کند. امام حسین علیه السلام با لبّیک به خدا و پیامبر و امام زمانش؛ اسلام را تا روز قیامت جاودانه و از هرگونه انحرافی بیمه کرد؛ تا اسلام همان گونه که بر پیامبر نازل شده به بشریّت تا روز قیامت  برسد.

امام حسین علیه السلام؛ فرزند بلافصل علی مرتضی که وصیّ پیامبر اسلام و اولین جانشین پیامبراسلام و اولین پیشوای مسلمانان جهان بود؛ و به خاطر اجرای دستورات آخرین دین پیامبر خدا و اجرای عدالتی که قرآن در آیات متعدّد دستور به عدالت ورزی در همه امور نموده؛ با لبیّک گفتن به خدا و پیامبر خدا؛ در محراب مسجد سرش شکافته شد تا صدای عدالت را خاموش کنند. 

خواص در کلام علی علیه السلام

آیا ماهم ازعلی مرتضی؛مولای متقیان در برخورد با خواص و عوام  پیروی کردیم؟!

"دوست داشتنى ترین چیزها در نزد تو، در حق؛ میانه ترین، و در عدل فراگیرترین، و در جلب خشنودى مردم گسترده ترین باشد، که همانا خشم عمومى مردم؛ خشنودى خواص را از بین مى برد، اما خشم خواص را خشنودى همگان بى اثر مى کند. 

خواصّ جامعه؛ همواره بار سنگینى را بر حکومت تحمیل مى کنند زیرا در روزگار سختى یاریشان کمتر، و در اجراى عدالت از همه ناراضى تر، و در خواسته هایشان پافشارتر، و در عطا و بخشش ها کم سپاس تر، و به هنگام منع خواسته ها دیر عذر پذیرتر، و در برابر مشکلات کم استقامت تر مى باشند.

در صورتی که ستون هاى استوار دین، و اجتماعات پرشور مسلمین، و نیروهاى ذخیره دفاعى، عموم مردم مى باشند، پس به آنها گرایش داشته و اشتیاق تو با آنان باشد."