لبیّک گفتن به خدا و ائمّه علیهم السلام که دعوت کنندگان به حقّ دین الهی و صراط مستقیم هستند؛ پذیرش دعوت و اجابت آنها متناسب با موضوع دعوت هست؛ لذا؛ گوینده لبیّک با قبول دعوت؛ اجرای کامل موضوع دعوت را با تمام تبعات تا پای جان می پذیرد و عهد نمی شکند.
مصادیق گفتن لبیّک به خدا و حجّت خدا
امام حسین علیه السلام؛ مردم را به پذیرش و عمل به اسلامی که جدّش خاتم النبیین از سوی خدا مأمور ابلاغ آن به مردم جهان شده بود؛ دعوت کرد. وقتی دین خدا را در معرض انحراف کامل و نابودی دید؛ با قیام خونین خود برای اصلاح امّت جدّش با امربه معروف و نهی از منکر به پا خاست و زیر تیرباران دشمن؛ نماز را هم ترک نکرد. تمام آنچه که در این دنیا داشت از زن و فرزند و آبرو ... فدا کرد و روز عاشورا بعد از شهادت علی اصغرش ؛ دامنش را تکان داد تا مسلمانان عهد شکن و آیندگان بدانند چیزی جز جان خود باقی نمانده تا برای اسلام فدا کند. امام حسین علیه السلام با لبّیک به خدا و پیامبر و امام زمانش؛ اسلام را تا روز قیامت جاودانه و از هرگونه انحرافی بیمه کرد؛ تا اسلام همان گونه که بر پیامبر نازل شده به بشریّت تا روز قیامت برسد.
امام حسین علیه السلام؛ فرزند بلافصل علی مرتضی که وصیّ پیامبر اسلام و اولین جانشین پیامبراسلام و اولین پیشوای مسلمانان جهان بود؛ و به خاطر اجرای دستورات آخرین دین پیامبر خدا و اجرای عدالتی که قرآن در آیات متعدّد دستور به عدالت ورزی در همه امور نموده؛ با لبیّک گفتن به خدا و پیامبر خدا؛ در محراب مسجد سرش شکافته شد تا صدای عدالت را خاموش کنند.
