برخی نتایج بررسی ها و ریشه یابی میدانی نگارنده از سال ۷۶ تاکنون؛ درعلل گرایش افراد به حزب گرایی و گروه بندی و فعالیّت در احزاب و گروه ها از ابعاد مختلف که فرد را به عامل بازدارنده از پیشرفت و سازندگی در عرصه های مختلف کشور تبدیل می کند؛ به اختصار بیان می شود:
بعد اعتقادی و فکری حزب گرایان
تدقیق در باورها و اعتقادهای فکری و عملی؛ نشانگر ضعف باورهای اعتقاد دینی و یقین به توحید افعالی و امامت و معاد و حسابرسی روز قیامت هست. نمونه های بارز بسیاری در ایران و کشورهای دارای سیستم حزبی به ویژه آمریکا و انگلیس قابل مشاهده و بررسی هست.
بعد شخصیّتی و تربیتی حزب و شخصیّت گرایان ویژگی های شخصیّتی بارز و مشترک در اکثریّت افراد عضو و هوادار با شدّت و ضعف در هر یک از آنها بنابر ضعف و قوّت تربیت اولیه ( ازتولّد تا ۷ سالگی زمان شکل گیری شخصیّت افراد) دارای فراوانی بیشتر می باشد:
- پائین بودن بهره هوشی و استعدادها و توان تخصصی در رشته های مختلف
- عدم شناسایی و ممانعت از شکوفایی عینی استعدادهای خدادادی خود و دیگران
- ضعف شدید ایمان مذهبی و خداپرستی
- ضعف شدید وجدان اخلاقی
- ضعف شدید در تسلّط نسبی بر هوای نفس و دنیاطلبی مفرّط
- خود برتربینی و و همیشه محقّ دانستن خود و حقیر و ناتوان شمردن دیگران
- فاقد توان استدلال عقلی و بصیرت و دانایی حداقلی
- شخصیّت وابسته و غیرمستقل و متّکی به غیر
- ممانعت از ابراز توانمندی عقلی و فکری و جسمی در ایام کودکی و عدم ایجاد خودباوری و اطمینان به خود در خانواده و مدرسه و جامعه
- عدم توان فکری و تجزیه و تحلیل و حلّ مسئله
- ممانعت مداوم خانواده از ابراز نظرات کودک و نوجوان و الزام به پذیرش دستور والدین و معلم و...
